Proteinase K
تاریخچه
آنزیم Proteinase K در سال 1974 در عصاره قارچ Engyodontium آلبوم (آلبوم Tritirachium سابق) کشف شد.
پروتئیناز K قادر به هضم مو (کراتین) است، از این رو، “پروتئیناز K” نامیده می شود.
پروتئیناز کا (Proteinase K) یا پروتئاز K یک سرین پروتئاز با طیف عملکرد وسیع می باشد. آنزیم Proteinase K در سال 1974 در عصاره قارچ Engyodontium آلبوم (آلبوم Tritirachium سابق) کشف شد.
پروتئیناز K قادر به هضم مو (کراتین) است، از این رو، “پروتئیناز K” نامیده می شود. محل غالب برش، پیوند پپتیدی مجاور گروه کربوکسیل اسیدهای آمینه آلیفاتیک و آروماتیک با گروه های آلفا آمینه مسدود شده است. این آنزیم متعلق به خانواده پپتیداز S8 (subtilisin) است. وزن مولکولی پروتئیناز کا 28.9 کیلو دالتون است.
آنزیم Proteinase K توسط کلسیم فعال می شود و پروتئین ها را ترجیحاً پس از اسیدهای آمینه آبگریز (آلیفاتیک، آروماتیک و سایر اسیدهای آمینه آبگریز) هضم می کند. اگرچه یونهای کلسیم بر فعالیت آنزیم تأثیر نمیگذارند، اما به پایداری آن کمک میکنند.
اگر زمان انکوباسیون طولانی باشد و غلظت پروتئاز به اندازه کافی بالا باشد، پروتئین ها کاملاً هضم می شوند. با حذف یون های کلسیم، پایداری Proteinase K کاهش می یابد، اما فعالیت پروتئولیتیک آن باقی می ماند.
پروتئیناز K دارای دو محل اتصال برای +Ca2 است که نزدیک به جایگاه فعال قرار دارند اما مستقیماً در مکانیسم کاتالیزوری دخالت ندارند. آنزیم پروتیناز K در هضم پروتئین هایی که حین استخراج اسید نوکلئیک (DNA , RAN) آلودگی ایجاد می کنند کاربرد دارد. بنابراین، هضم با Proteinase K معمولاً در پروسه خالص سازی اسیدهای نوکلئیک انجام می شود.
ویژگیهای Proteinase K
پروتئیناز K در محدوده وسیع pH (4-12) با pH بهینه pH 8.0 پایدار است.
افزایش دمای واکنش از 37 درجه سانتیگراد به 50 تا 60 درجه سانتیگراد ممکن است فعالیت پروتئیناز K را تا چندین برابر افزایش دهد.
افزودن 0.5 تا 1٪ سدیم دودسیل سولفات (SDS) یا گوانیدینیم کلرید (3 M)، گوانیدینیم تیوسیانات (1 M) و اوره (4 M) به واکنش ممکن است فعالیت این آنزیم را تا چندین برابر افزایش دهد.
دماهای بالاتر از 65 درجه سانتیگراد، اسید تری کلرواستیک (TCA) یا مهارکننده های سرین پروتئاز AEBSF، PMSF یا DFP می تواند فعالیت Proteinase K را مهار می کند.
پروتئیناز K توسط گوانیدینیم کلرید، گوانیدینیم تیوسیانات، اوره، سارکوسیل، تریتون X-100، توئین 20، SDS، سیترات، یدواستیک اسید، EDTA یا سایر مهارکنندههای سرین پروتئاز مانند Nα-Tosyl-Lys KloromL عوامل شلاته کننده مانند EDTA و همچنین مهارکنندههای تریپسین یا کیموتریپسین مهار نمیشود.
پروتئیناز K دو پیوند دی سولفیدی دارد، اما فعالیت پروتئولیتیک بالاتری را در حضور عوامل کاهنده (مانند 5 میلی مولار DTT) نشان می دهد.
پروتئیناز K معمولاً در زیست شناسی مولکولی برای هضم پروتئین و حذف آلودگی از فرآورده های اسید نوکلئیک استفاده می شود. افزودن پروتئیناز K به فرآورده های اسید نوکلئیک به سرعت نوکلئازها را غیرفعال می کند . در غیر این صورت ممکن است DNA یا RNA در طول خالص سازی توسط نوکلئازها تجزیه شوند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.