تاریخچه مرفین
مرفین برای اولین بار در سال 1804 توسط دستیار داروساز آلمانی فردریش ویلهلم آدام سرتورنر در پادربورن از تریاک جدا شد فرمول مجموع صحیح فقط در سال 1848 توسط آگوست لوران تعیین شد.
سرتورنر در ابتدا ماده قلیایی را که در آزمایشات حیوانی سوسپورتیک (مخدر) بود ، مرفین نامید ،
77 سال دیگر طول کشید تا فرمول ساختاری نهایی تهیه شود. مرفین پیش از سال 1804 توسط آرماند سوگن و برنارد کورتوا کشف شد ، اما در ابتدا فقط در موسسه خود ارائه شد و فقط در سال 1816 منتشر شد.
آزمایش تریاک با تست اعتیاد ادرار
تست مرفین یا تست تریاک و مشتقات آن جزو اولین آزمایش های ترک اعتیاداست تست اعتیاد ادرار از سال ها پیش مورد استفاده مراکز بهاشتی و درمانی قرار گرفته است .
کیت تشخیص اعتیاد مورفین یک روش غربالگری برای تشخیص کیفی morphin یا opium در ادرار انسان می باشد که علامت اختصاریmor یا opm بر روی کیت مشخص است.
آزمایش مرفین در محیط invitro صورت می گیرد تست سریع یک روش ایمونوکروماتوگرافی بوده است که حد مرز آن 300ng/ml می باشد.
ساختار و عملکرد آزمایش اعتیاد مرفین با رپید تست :
نوار تست یک روش ایمونواسی بر پایه اتصال رقابتی اس که حاوی ذرات متصل به آنتی بادی مونوکلونال ضد مرفین و ترکیب پروتئین – مرفین کنژوگه شده است. آنتی بادی ثانویه تهیه شده در گونه بز نیز برای خط کنترل به کار گرفته شده است
داروهایی که در نمونه ادرار ممکن است یافت شوند با داروهای حاصل از متابولیک کبد برای اتصال به آنتی بادیها در رقابت هستند.
در طی آزمایش نمونه ادرار از طریق خاصیت مویینگی به سمت بالا حرکت میکند.
در صورتی که مرفین موجود در ادرار زیر ng/ml 300 باشد محلهای اتصال به ذرات پوشیده شده از آنتی بادی را در تست پر نمیکند. آنتی بادی که بر روی ذرات موجود است.
به وسیله مرفین ترکیب شده جذب خواهد شد و از خود یک خط رنگی در ناحیه خط تست (T) برجای خواهد گذاشت.
چنانچه سطح مرفین بالایng ∕ ml 300 باشد خط رنگی در ناحیه خط تست (T) ظاهر نخواهد شد زیرا همه محلهای اتصال آنتی بادیهای مرفین را اشغال میکند.
اگر وجود داروی م در نمونه ادرار مثبت باشد خط رنگی در ناحیه خط تست(T) به علت رقابت دارویی تشکیل نخواهد شد در حالی که اگر نمونه ادرار حاوی مقادیر کمتر از سطح مورد نظر در آزمایش باشد در این ناحیه یک خط رنگی ظاهر میشود.
به منظور روند کنترل، همیشه یک خط رنگی در ناحیه خط کنترل(C) آشکار میشود که نشان دهنده حجم مناسبی از نمونه میباشد که به غشا افزوده شده است.
دریافت نمونه جهت آزمایش :
محدودیتی زمانی خاصی برای دریافت نمونه ادرار شخص جهت آزمایش مرفین نیست و در هر ساعت از شبانه روز ادرار شخص می تواند پاسخ صحیحی برای انجام آزمایش باشد و از سوی دیگر ناشتا بودن فرد نیز تاثیری در آزمایش مرفین نخواهد داشت .
اما حتما جمع آوری نمونه ادرار شخص در ظرف خشک و تمیز انجام گردد. پیشنهاد می گردد از ظرف نمونه ادرار یا یورین باتل استفاده شده و در جهت بهبود کامل فرایند تست مرفین آزمایش زودتر انجام گیرد.
البته روش هایی برای نگه داری نمونه ادرار شخص و موکول کردن آزمایش به بعد وجود دارد
نگهداری نمونه ادرار:
ادرار جمع آوری شده می تواند در دمای c°۸-۲برای بیشتر از ۴۸ ساعت نگهداری گردد و برای ذخیره طولانی مدت در دمای c°۲۰ -فریز گردد. نمونه های منجمد شده باید قبل از تست بررسی ، ذوب گشته و ترکیب گردد.
آزمایش خون مرفین یا تریاک
آزمایش خون مرفین می تواند نتیجه دقیقی از مصرف مرفین و مشتقات آن را در فرد مشخص کند حساسیت و دقت با خون انقدر بالا است که می تواند میزان مصرف شده را در خون یا سرم شخص نمایان کند .
این تنها این تست هاست که می تواند نتیجه را در حین آزمون تضمین کند ، دیگران معمولاً برای تأیید نتایج به تجهیزات تست تخصصی متکی هستند.
با این حال ، افزایش اثربخشی به هزینه ماهیت گران و تهاجمی آزمایش ها می رسد. هزینه و سختی انجام این آزمایش اغلب کارفرمایان را از استفاده از آن منصرف می کند.
آزمایش مرفین بدون نیاز به آزمایشگاه
بدون حضور در آزمایشگاه هم می توان در منزل با کیت رپید تست مرفین اعتیاد فرد را مشخص نمود .
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.