سولفاسالازین
داروی سولفاسالازین برای اولین بار با نام تجاری Azulfidine در سال 1950 از سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مجوز دریافت کرد و هم اکنون جزو داروی های ضروری این سازمان به شمار می آید.ین دارو معمولاً برای درمان بیماران مبتلا به بیماریهای التهابی روده مانند: کولیت اولسراتیو (ulcerative colitis) و کرون(Crohn’s) و یا برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده میشود.
سولفاسالازین به گروهی از داروها به نام آمینوسالیسیلات ها تعلق دارد. این دارو به کاهش قرمزی و تورم (التهاب) روده کمک می کنند و می توانند به بهبودی آن کمک کند.
در حدود 25 درصد افراد مصرف کننده این دارو عوارض جانبی قابل توجهی رخ می دهد که معمولاً این موارد شامل از دست دادن اشتها، حالت تهوع، سردرد و بثورات جلدی است. عوارض جانبی شدید شامل سرکوب مغز استخوان، مشکلات کبدی، سندرم استیونز-جانسون و مشکلات کلیوی است و در افرادی که به آسپرین یا سولفونامید حساسیت دارند نباید استفاده شود.
ساختمان شیمیایی این دارو از دو بخش عامل ضد التهابی 5-آمینوسالیسیلیک اسید(5-ASA) و آنتی بیوتیک سولفاپیریدین که توسط یک پیوند به هم مرتبط هستند تشکیل شده است.
سولفاسالازین مولکول خیلی بزرگی است که توسط روده کوچک جذب نمی شود، اما باکتری های موجود در روده بزرگ می توانند پیوند بین 5-ASA و سولفاپیریدین را بشکنند، که 5-ASA را آزاد می کند تا به صورت موضعی در روده بزرگ شما برای کمک به کولیت اولسراتیو کار کند.
مکانیسم اثر این دارو کاملا مشخص نیست، اما به نظر می رسد که سولفاسالازین و متابولیت های آن اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی، ضد باکتریایی و ضد التهابی دارند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.